Asklepios was de zoon van de God Apollon en Coronis, en werd in de geneeskunde onderwezen door de wijze centaur Chiron. Tijdens zijn opleiding bleek Asklepios zo getalenteerd in de geneeskunde dat hij zelfs in staat bleek om de doden weer tot leven te wekken. Oppergod Zeus was hier echter niet over te spreken en vond het tot leven wekken van de doden een verstoring en aantasting van de orde. Hierop doodde Zeus Asklepios met zijn bliksem. Hierop ondernam Apollon, de vader van Asklepios, een wraakactie op Zeus door de Cyclopen (de vervaardigers van Zeus’ bliksemschichten) te doden. Hiervoor werd Apollon bestraft. Apollon diende zich gedurende één jaar ten diensten te stellen van de sterfelijke Admetus. Desondanks was Apollon toch in zijn opzet geslaagd, want Zeus wekte Asklepios terug tot leven.

De dochters van Asklepios waren Hygieia (Godin van de gezondheid) en Panacea (Godin van de geneesmiddelen). Daarnaast zou Asklepios ook twee zonen gehad hebben, de twee bekwame geneesheren Podalirius en Machaon. Ook Hippokrates (van Kos), arts en grondlegger van de Westerse geneeskunde, zou een afstammeling zijn van Asklepios.

In de geschiedenis wordt gesuggereerd dat Asklepios in Epidaurus zou gewerkt hebben, wat een kuuroord is geweest en waarschijnlijk ook een van de eerste ziekenhuizen. De legende zegt dat men naar Epidaurus ging wanneer men ziek was. Wanneer men daar ter plaatse in een droom een slang zag, was men genezen verklaard. Hieruit vloeide het hedendaagse logo van artsen en apothekers voort. Asklepios werd immers vaak afgebeeld met een staf waarrond een slang kronkelt (asklepiosstaaf of esculaap). Vaak zien we bovenaan de asklepiosstaf een schaal waaruit de slang gevoed wordt. Deze schaal was het symbool van de Godin Hygieia.